Wstęp
„Odmawiajcie codziennie Różaniec, aby uzyskać pokój dla świata i koniec wojny" – Fatima 13 maja 1917 r.
Kościół w chwilach trudnych, wręcz beznadziejnych, zawsze kierował swój wzrok i modlitwy ku Niebu. Dzisiaj również znajdujemy się w czasach trudnych, często jesteśmy zagubieni, niepewni jutra, dlatego zachęceni przez św. Jana Pawła II „Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi” – skierujmy nasz wzrok i powierzmy nasze życie Najświętszemu Sercu Zbawiciela przez Niepokalane Serce Maryi.
W Uroczystość Zwiastowania Pańskiego 25.03.2020 r. przewodniczący KEP ks. abp Stanisław Gądecki zawierzył Polskę Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi w wieczornej modlitwie, która odbyła się w duchowej łączności z sanktuarium Matki Bożej w Fatimie. Przewodniczący KEP prosił "o włączenie się w modlitwę w intencji ustania epidemii, osób chorych, służb medycznych i sanitarnych oraz za zmarłych i ich rodziny.
Papież Benedykt XV (1914 - 1922), widząc, że rządy państw uczestniczących w I wojnie z uporem lekceważą wszystkie jego błagania o zakończenie wojny, dnia 5 maja 1917 r. wystosował list pasterski do całego katolickiego świata. Wezwał w nim wszystkich wierzących do gorącej modlitwy o pokój i polecił modlić się do „Maryi, która jest Matką Miłosierdzia i wszechmocną przez łaskę". To właśnie wtedy do Litanii Loretańskiej zostało dołączone wezwanie „Królowo Pokoju, módl się za nami". Papież wołał o pomoc Matki Najświętszej. Niebo posłało więc na ziemię Maryję 13 maja 1917 r. - osiem dni po wezwaniu Benedykta XV skierowanym do Niej. Matka Boża ukazała się trojgu pastuszków i już podczas swego pierwszego objawienia dała bezpośrednią odpowiedź na wołanie Papieża. W ostatnich słowach skierowanych do dzieci powiedziała: "Odmawiajcie codziennie Różaniec, aby uzyskać pokój dla świata i koniec wojny".
Tak jak w Fatimie Maryja objawiła swoją wolę przez niepiśmienne małe dzieci, tak i dziś trzeba prosić również małe i niewinne dzieci, aby dołączyły się do tej wielkiej prośby kierowanej ku Niebu za przyczyną naszej Ukochanej Matki. Chcemy to czynić przez Nowennę, którą w Sanktuarium M. B. Fatimskiej w Polanicy Zdroju rozpoczniemy w I sobotę miesiąca kwietnia.
W normalnych warunkach na NOCE FATIMSKIE w I soboty przybywali pielgrzymi. Dzisiaj mamy ograniczone możliwości modlitwy tu na miejscu, ale zwracam się do wszystkich czcicieli Najświętszej Maryi Panny o „szturm” do Nieba poprzez naszą modlitwę zanoszoną z domów. W Sanktuarium w I sobotę o godzinie 20.00 będzie odprawiona Msza św. a później rozpoczniemy NOWENNĘ – codziennie początek godz. 20.00 przed Najświętszym
Sakramentem, a Wy w domu przed figurą lub obrazem Matki Boskiej – najpierw tekst na każdy dzień, a później cząstka Różańca, aby dołączyć się do modlitwy różańcowej, która jest odmawiana codziennie w naszej Ojczyźnie o godz. 20.30.
Rozpoczynając naszą nowennę dodajmy jeszcze prośbę o umocnienie wiary w sercach ludzkich.
Pierwszy dzień nowenny
Odczytać opis zjawienia opisany przez s. Łucję bez pośpiechu, aby można było w spokoju „przetrawić” treść jej słów tego „niezwykłego spotkania”.
Daty nie mogę określić dokładnie, bo w owym czasie nie umiałam jeszcze liczyć lat ani miesięcy, ani nawet dni tygodnia. Wydaje mi się jednak, że musiało to być wiosną 1916 r., kiedy Anioł pokazał się nam po raz pierwszy w Loca do Cabeco.
W moim piśmie o Hiacyncie wspomniałam już, jak wchodziliśmy na zbocza szukając schronienia. Jak po spożyciu podwieczorku i po modlitwie zobaczyliśmy w pewnym oddaleniu, ponad drzewami w kierunku wschodnim, światło bielsze od śniegu w kształcie młodzieńca przejrzystego, bardziej lśniącego niż kryształ w blasku słonecznym. W miarę jak się zbliżał, mogliśmy rozpoznać jego rysy. Byliśmy bardzo zaskoczeni i przejęci. Nie mogliśmy wypowiedzieć ani słowa.
Zbliżywszy się do nas, powiedział:
-„Nie bójcie się, jestem Aniołem Pokoju! Módlcie się ze mną".
Uklęknął i pochylił głowę aż do ziemi.
Porwani siłą nadprzyrodzoną robiliśmy to samo i powtarzaliśmy słowa wymawiane przez niego:
-„O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie, kocham Cię. Proszę Cię, byś wybaczył tym, którzy nie wierzą, którzy Cię nie uwielbiają, którzy Cię nie kochają, którzy Ci nie ufają".
Po powtórzeniu tego trzy razy, powstał i powiedział:
-„Tak macie się modlić! Serce Jezusa i Maryi słuchają z uwagą waszych próśb".
I zniknął.
Atmosfera nadprzyrodzoności, która nas otaczała, była tak silna, że przez długi czas prawie nie zdawaliśmy sobie sprawy z naszego istnienia. Pozostawaliśmy w tej samej pozycji, w której nas zostawił Anioł i powtarzaliśmy ciągle tę samą modlitwę. Obecność Boga odczuwaliśmy tak silnie i głęboko, że nawet nie odważyliśmy się rozmawiać ze sobą. Jeszcze następnego dnia odczuwaliśmy, że nasze dusze wciąż są ogarnięte tą atmosferą, która bardzo powoli znikała. Żadne z nas nie myślało, by mówić o tym zjawieniu. Taka postawa sama się narzucała. To było coś tak osobistego, że nie było łatwo powiedzieć o tym chociażby słowa. Może to zjawienie zrobiło na nas tym większe wrażenie, ponieważ było ono pierwsze.
- Intencja pierwszego dnia: prośmy naszego Anioła Stróża, aby „otworzył” nasze serca na Boże łaski i dobro potrzebne nam do przemiany świata. Serce Maryi „prowadzi nas” na Golgotę do Przebitego Serca Zbawiciela, który cierpiał za nasze grzechy i niewierności. Klęcząc „wpatrujmy się” w Krzyż Chrystusowy i powtórzmy trzykrotnie słowa Anioła z Fatimy: -„O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie, kocham Cię. Proszę Cię, byś wybaczył tym, którzy nie wierzą, którzy Cię nie uwielbiają, którzy Cię nie kochają, którzy Ci nie ufają".
Następnie podajmy intencje naszej modlitwy: o ustania epidemii, w intencji osób chorych, służb medycznych i sanitarnych oraz za zmarłych i ich rodziny. Prosimy również o umocnienie wiary w sercach ludzkich.
- Wskazane tu jest odmówienie cząstki różańca (przynajmniej dziesiątki) – wszak Maryja prosi w Fatimie dzieci – odmawiajcie codziennie różaniec
Na zakończenie dziesiątki Różańca – „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.
Na zakończenie modlitwy można ponowić swoje poświęcenie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi jak to zostało uczynione 25.03.2020 r. (tekst ks. Abp Stanisława Gądeckiego):
„Najświętsze Serce Jezusa, Lekarzu ludzkich dusz, Synu umiłowany, miłosierne Oblicze Ojca! Kościół pielgrzymujący na ziemi, Twój lud żyjący w Polsce, w Europie i na całym świecie, spogląda na ranę w Twym otwartym boku, źródło naszego zbawienia i błaga: w tej wyjątkowej godzinie pełnej cierpienia wspomagaj Twój Kościół, bądź natchnieniem dla rządzących narodami, wsłuchuj się w głosy ubogich i cierpiących, wspieraj pokornych i uciśnionych, uzdrawiaj chorych i grzeszników, podnoś na duchu przygnębionych i zniechęconych, przywracaj wolność jeńcom i więźniom i wybaw nas od pandemii, która nas dotyka.
Najświętsze Serce Jezusa, Lekarzu ludzkich dusz, wyniesiony na wyżyny Krzyża, dotknięty przez ucznia w Wieczerniku! Kościół pielgrzymujący na ziemi, Twój lud żyjący w Polsce widzi w Tobie obraz czułego uścisku Ojca wobec ludzkości. Ten uścisk pragniemy – w Duchu Miłości – przekazać sobie nawzajem, jak to poleciłeś uczniom przy umywaniu nóg, i błagamy: w tej wyjątkowej godzinie pełnej cierpienia, wspieraj dzieci, osoby starsze i najsłabszych, pocieszaj lekarzy, pielęgniarki, pracowników służby zdrowia i opiekunów-wolontariuszy, umacniaj rodziny i wzmacniaj w nas poczucie obywatelskiej powinności i solidarności, bądź światłem dla umierających, powitaj umarłych w swoim Królestwie, chroń nas od wszelkiego zła i wybaw nas od pandemii, która nas dotyka.
Najświętsze Serce Jezusa, Lekarzu ludzkich dusz, Synu Przenajświętszej Dziewicy Maryi! Przez Serce Twej Matki, której oddajemy Kościół pielgrzymujący na ziemi, narody Polski i tak wielu innych krajów, które od wieków są Twoje, prosimy dziś, abyś przyjął zawierzenie Twojego Kościoła. Poświęcając się Twojemu Najświętszemu Sercu, Kościół oddaje się pod opiekę Niepokalanego Serca Maryi ukształtowanego w świetle Twojej paschy, a w Fatimie objawionego trojgu dzieciom jako ucieczka i droga prowadząca do Twojego Serca.
Przenajświętsza Dziewico Maryjo, Pani Różańcowa z Fatimy. Bądź uzdrowieniem Chorych i Ucieczką dla uczniów Chrystusa, zrodzonych pod Krzyżem Jego miłości.
Niepokalane Serce Maryi, któremu się zawierzamy: w tej wyjątkowej godzinie pełnej cierpienia, przyjmij tych, którzy odchodzą, dodawaj otuchy tym, którzy się Tobie poświęcają, odnów wszechświat i ludzkość. Amen”.
